Jak narysować wilka ołówkiem?

Wilk z profilu jest stosunkowo łatwy do przedstawienia. Nie ma tu skomplikowanych stawów, które byłyby widoczne, skrótów anatomicznych mogących sprawić problem. Jednak jest dużo sierści, której rysowanie, szczególnie ołówkiem może okazać się nieco żmudnym zadaniem.

Na zdjęciu, z którego korzystałam widnieje skupione, patrzące przed siebie zwierzę. Aby stworzyć portret w oparciu o fotografię potrzebujemy:

-papieru dowolnej wielkości, która nam odpowiada (ja wybrałam Fabriano Accademia w rozmiarze 30x40 cm)

-ołówków, w zależności jakie lubimy, na pewno przynajmniej jeden miękki 6B lub 7B, twardy B lub 2B oraz ołówek automatyczny lub taki, którym będzie nam wygodnie operować przy rysowaniu sierści

-ręczniki papierowe

-patyczek kosmetyczny

-gumki: chlebowa i zwykła

-biały długopis żelowy (jest to rzecz zbędna, ale całkiem przydatna)

-wybrane zdjęcie, no chyba, że wybieramy się do ZOO lub lasu ;)

Jeśli korzystamy z fotografii, dokładnie przyglądamy się zdjęciu i zaznaczamy główne figury geometryczne, wpisujące się w sylwetkę zwierzęcia. Możemy sobie je narysować w dowolnym programie graficznym lub na wydrukowanym zdjęciu.

Następnie umieszczamy miękkim ołówkiem owe figury z zachowaniem proporcji na naszej kartce (możemy je sobie zmierzyć ołówkiem) Rysujemy też linie proste, biegnące wzdłuż krawędzi pyska, karku, szyi. Jest to główny zarys naszej pracy.

Następnie sprawdzamy poprawność proporcji naszych figur oraz długość linii. Po tej czynności prowadzimy płynne linie, zarysowując kontury zwierzęcia z uwzględnieniem pomocniczych figur. Staramy się prowadzić kreskę starannie, dobrze przyglądając się zdjęciu. W miejscach występowania dużej ilości sierści nie musimy zwracać zbyt dużej uwagi na szczegóły. Robimy to twardym ołówkiem.

Kiedy mamy zaznaczone kontury i nasz szkic jest prawie gotowy, możemy wymazać linie pomocnicze oraz zaznaczyć na rysunku najciemniejsze partie, aby nie przeoczyć niczego w następnych etapach. Mrużąc oczy i spoglądając na zdjęcie doskonale zauważymy fragmenty o największym zacienieniu. Zaznaczamy je więc na rysunku prowadząc kreskę zgodną z kierunkiem, w którym rośnie sierść wilka,

Dobrze byłoby zająć się tłem, jeśli mamy ochotę uwzględnić je w naszym rysunku. Dla mnie tło w przypadku fragmentów jasnej sierści jest niezbędne- możemy później poszczególne włosy wyciągnąć gumką z tła. Moje tło zostało wykonane najpierw przy użyciu ołówka 6B. Po zarysowaniu całej kartki użyłam ręcznika papierowego, aby rozprowadzić równomiernie grafit. Następnie nałożyłam kolejną warstwę ołówkiem automatycznym, roztarłam uzyskując efekt rozmycia i gumką chlebową dodałam refleksy światła na dalszym planie.

Po ukończeniu tła zabieramy się za szczegóły wilk. Ja zaczęłam od nosa, który jest jednym z najciemniejszych  elementów rysunku. Ponadto znajduje się po lewej stronie, a zatem z racji tego, że jestem praworęczna jest mi łatwiej rysować od lewej do prawej. Nakładałam kreski ołówkiem B, uwzględniając ciemniejsze plamy, korygując siłę nacisku ołówka. Delikatnie roztarłam całość palcem i nałożyłam kolejną kreskę ołówkiem automatycznym, wykańczając dany fragment. Następnie użyłam gumki chlebowej, aby zaznaczyć strukturę nosa. Można też użyć białego żelopisu, aby uzyskać refleksy na nosie.

Przechodzimy do pyska. Tu jest zabawa z kreskami i krótką sierścią, bywa wyczerpująca ;) Zapewne nieco czasu zajmie wycieniowanie tego elementu.

Następnie rysujemy sierść wokół oka. Zawsze najpierw zajmuję się okolicą gałki ocznej, dopiero później zabieram się za sam organ, wydaje mi się, że łatwiej uzyskać harmonijną całość. Delikatnie zaznaczamy ciemne fragmenty u góry- zacienioną włosami tęczówkę, źrenicę, następnie rozcieramy patyczkiem kosmetycznym, aby uzyskać gładkie przejścia. Dopracowujemy źrenicę, wymazujemy miejsca, w których są jasne plamki tęczówki oraz te, w których odbija się światło. Najjaśniejszy punkt oka możemy wykończyć żelopisem.

Po oku rysujemy sierść na czole, uszach, szyi. To żmudna część naszej pracy. Włosy okrywowe z pyska przechodzą w okolicy szyi we włosy puchowe. Podszerstek jest miękki i puchaty. Jego strukturę możemy dobrze oddać rysując ciemne miejsca pod kępkami włosów. Rysujemy miękkim ołówkiem nieregularne V i zacieniamy je.

Następnie rozcieramy grafit patyczkiem kosmetycznym.

Zaostrzoną gumką chlebową wymazujemy białe włosy na szyi i karku.

Dokańczamy rysowanie włosów w pozostałych fragmentach, korygujemy błędy, dopracowujemy 

i rysunek jest gotowy.

Mam nadzieję, że komuś przydadzą się tego typu wskazówki. To moja pierwsza taka instrukcja, więc jeśli ktokolwiek miałby jakieś sugestie, proszę o podzielenie się nimi.